İsimler Sözlüğü

İNANÖZ: (Tür.)

Er. - Özünde inanç olan, iman eden.

İNARE: (Ar.)

- Nurlandırma, aydınlatma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İNAYET: (Ar.)

Ka. 1. Dikkat. 2. Gayret, özenme. 3. Lütuf, ihsan, iyillik.

İNAYETULLAH: (Ar.)

Er. - Allahın lütfü. Allahın ihsanı. İnayetullah Kenbu: Şah Cihan dönemini anlatan, Şahcihanname isimli yapıtın sahibi. Hintli tarihçi, yazar.

İNCİ: (Tür.)

Ka. 1. İstiridye cinsinden deniz hayvanlarının içinde çıkan parlak, yuvarlak ve ziynet eşyası olarak kullanılan kıymetli taş. 2. Küçük, temiz ve sevimli. 3. Kıymetli.

İNCİFEM: (t.a.i.)

Ka. - İnci gibi güzel ağızlı.

İNCİFER: (t.f.i.)

Ka. - İnci gibi parlak güzel.

İNCİLÂ: (Ar.)

Ka. 1. Parlama, cilalama. 2. Görünme, belli olma. 3. Parlaklık, ışık.

İNCİLAY: (Tür.)

Ka. - Ayın en ince olan zamanı. - İnci ve ay kelimelerinden birleşik isim.

İNCİSER. (t.f.i.)

Ka. - Baş inci, en güzel inci.

İNDİRA: (Ar.)

1. Girişim. 2. Öne geçme. 3. Bulut altından sıyrılma. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.