İsimler Sözlüğü

İMGE: (Tür.)

- Hayal karşılığı olarak kullanılan ve Fransızca İmaj kelimesine benzetilerek uydurulan kelime.

İMRÂN: (Ar.)

Er. 1. Evine bağlı kalan. 2. Hz. Meryemin babası, Âl-i İmran: İmran ailesi. Musa, Harun-Meryem ve İsa. - Kuran-ı Kerimin 3. suresi.

İMREN: (Tür.)

- Görülen bir şeyi veya herhangi bir isteği elde etmek istemi, gıbta. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İMRUZ: (Fars.)

- Bugün. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İNAK: (Ar.)

Er. - Gerçek dost, arkadaş, sırdaş.

İNAKA: (Ar.)

Ka. - Aşın güzelliği ve çekiciliği ile hayat verme, verilme.

İNALKUT: (Tür.)

Er. - İnanılan doğru, uğurlu ve kutlu kimse.

İNALTEKİN: (Tür.)

Er. - (bkz. İnalkut).

İNAMULLAH: (Ar.)

Er. - Allahın nimeti, iyiliği.

İNAN: (Ar.)

Er. 1. Dizgin. 2. İdare etme, yürütme. 3. (Tür.) Bir kimse ya da şeyin doğruluğunu büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman.

İNANÇ: (Tür.)

Er. 1. Bir fikre olan bağlılık, kesin kabul. 2. İman. 3. Kesin kabulle bağlanılan şey. 4. İnanılır şey. 5. Doğru, emin.