İsimler Sözlüğü

İNFAKULLAH: (Ar.)

- Allahın yardımı, nafakası, infakı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İNKİYADULLAH: (Ar.)

Er. - Allaha boyun eğme, teslim olma, kendini teslim etme.

İNŞAT: (Ar.)

Er. - Neşelendirme, (bkz. Neşet).

İNŞAULLAH: (Ar.)

Er. - Allahın yapması, meydana getirmesi.

İNŞİLÂL: (Ar.)

1. Şelale oluşturma. 2. Şiddetle dökülme, atılarak akma.-Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İNŞİRAH: (Ar.)

Er. 1. Açılma. 2. Açıklık, ferahlık. - Kuran-ı Kerimde bir süre adı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İNŞİRAK: (Ar.)

1. Çatlayıp yarılma, yarık olma. 2. Parlama. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İPAR: (Tür.)

Ka. 1. Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen bir çeşit dikenli otun sarımtrak çiçekleri, kurusa bile uzun süre kokusu gitmez. 2. Güzel koku, misk, anber.

İPEK: (Tür.)

Ka. - İpekböceği denilen ve dut yaprağı ile beslenen kurdun ördüğü koza çözülerek elde edilen, kumaş dokumada kullanılan parlak ve ince tel.

İRADE: (Ar.)

Er. 1. İstem. 2. Emir. 3. (bkz. İstem).

İRCA: (Ar.)

1. Geri çevirme, geri döndürme. 2. (Kim.) indirgeme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.