İsimler Sözlüğü

İLŞEN: (Tür.)

Ka. - Mtlu, şen ülke.

İLTAN: (Tür.)

Er. - Ülkeni tanı, ülkesini tanıyan seven.

İLTAY: (Tür.)

Er. - (bkz. İltan).

İLTEBER: (Tür.)

Er. - Eski Türklerde vali, kumandan anlamlarında unvan.

İLTEKİN: (Tür.)

Er. - Tek ve eşsiz ülke.

İLTEMİR: (Tür.)

Er. - (bkz. İltekin).

İLTEMİZ: (Tür.)

Er. - (bkz. İltekin).

İLTEMÜR: (Tür.)

Er. - (bkz. İltekin).

İLTER: (Tür.)

Er. - Yurdunu seven, koruyan, gözeten.

İLTİCAULLAH: (Ar.)

Er. - Allaha sığınma, iltica etme.

İLTİFAF: (Ar.)

Ka. 1. Sarınma, bürünme, örtünme. 2. Çiçeklerin bürüm bürüm katmerleşmesi.