İsimler Sözlüğü 253.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

İREM: (Ar.)

1. Cennet bahçesi. 2. Ok veya kurşun atılan nişan tahtası. 3. Cenk denilen musiki aleti ve bunu icad edenin adı. 4. Ad kavmi zamanında, Şeddad tarafından cennete benzetilme amacıyla yapılan bahçe olup, Şamda veya Yemende bulunduğu söylenir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İREN: (Ar.)

1. Özgür, hür. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İRFAN: (Ar.)

1. Bilme, anlama. 2. Gerçeği sezme, kavrama gücü. 3. Dini gerçek ve sırlan biliş. 4. Kültür. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İRFAT: (Ar.)

Er. - Yardım etme, bir şey verme.

İRGÜN: (Tür.)

- Sabahın erken saatleri. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İRMAN: (Fars.)

1. Çağrısız gelen kimse. 2. Dalkavuk. 3. Eğreti. 4. Arzu, istek. 5. Pişmanlık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İRMEGÂN: (Fars.)

Ka. 1. Uğurluluk, saadet, ikbal. 2. Terbiye eden.

İRSAD: (Ar.)

Ka. 1. Hazırlama. 2. Hazır olma.

İRSALULLAH: (Ar.)

Er. - Allahın göndermesi, yollaması, Allahtan gelen.

İRSEN: (Ar.)

- Miras olarak, anadan babadan geçerek. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İRŞAD: (Ar.)

1. Doğru yolu gösterme uyarma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA