İsimler Sözlüğü

İSTEM: (Ar.)

1. Zulüm ve sitem. 2. İsim olarak kullanılması uygun değildir.

İSTEMİHAN: (Tür.)

- Göktürk devletinin kurucusu Bumin kağanın kardeşi olan Türk hakanı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İSTİHSAN: (Ar.)

- Güzel bulma, beğenme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İSTİKBAL: (Ar.)

1. Gelecek zaman. 2. Geleni karşılama. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İŞCAN: (Tür.)

Er. - Çalışmayı seven, çalışkan.

İŞVE: (Ar.)

Ka. - Güzellerin gönül alıcı, gönül aldatıcı, nazlı davranışı.

İTKAN: (Ar.)

Er. 1. Sağlamlaştırma. 2. İnanma.

İVAR: (Fars.)

Ka. - Düzülmüş, koşulmuş, hazırlanmış.

İYEM: (Tür.)

- Güzellik. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İYİSAN: (Tür.)

- İyi adla anılan, iyi tanınan kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İZAN: (Ar.)

1. Anlayış, kavrayış, akıl. 2. Terbiye, edeb. 3. Boyun eğme, göz dinleme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.