İsimler Sözlüğü 264.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

KÂMİL: (Ar.)

Er. 1. Bütün tam noksansız, eksiksiz. 2. Kemale ermiş olgun. 3. Yaşını başını almış terbiyeli, görgülü. 4. Alim, bilgin, geniş bilgili. - (bkz. Kemal).

KÂMİLE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Kamil).

KAMRAN: (Fars.)

Er. - İsteğine kavuşmuş olan.

KÂMURÂN: (Fars.)

1. Kâm sürücü, süren, arzusuna isteğine kavuşmuş mutlu. 2. Arzusuna erişen, bahtiyar, mutlu. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

KÂMVER: (Fars.)

Er. - İsteğine kavuşmuş, mutlu.

KANBER: (Ar.)

Er. 1. Hz. Alinin sadık, vefakâr kölesi. 2. Bir evin gediklisi.

KANDEMİR: (Tür.)

Er. - Güçlü soydan gelen.

KANİ': (Ar.)

Er. 1. Kanaat eden, yeter, bulup fazlasını istemeyen. 2. İnanmış kanmış.

KANİYE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Kani).

KANSU: (Tür.)

Ka. 1. Çinin kuzey batısında önemli bir sınır kenti. 2. Çinde müslümanların en çok bulunduğu eyalet.

KANTARA: (Ar.)

1. Köprü, özellikle taştan yapılmış. 2. Su yolu, bend, hisar anlamına da gelir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA