İsimler Sözlüğü

İZZETTİN: (Ar.)

Er. 1. Dünün kıymeti, kudret, ulviyeti. 2. Asıl şekli İzzüddindir. - Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır.

İZZİ: (Ar.)

Er. - Sabırlı, dayanıklı kimse.

JALE: (Fars.)

Ka. - Gece meydana gelen ve sabah çiçekler üzerinde görülen su damlacığı, çiğ, şebnem (bkz. Şebnem).

JENGAR: (Tür.)

Ka. 1. Bakır pası. 2. Çöktaşı. 3. Deniz yeşili renk.

JERFÎ: (Fars.)

Er. - Derinlik. Derin deniz.

JEYN: (Fars.)

Er. - (bkz. Jiyan).

JİYAN: (Fars.)

Er. - Coşmuş, kükremiş, kızgın.

JÜLİDE: (Fars.)

Ka. 1. Karışık, karmakarışık, dağınık. 2. Derinlik.

KAAN: (Tür.)

Er. 1. Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim. 2. Hakan, hükümdar.

KA'B: (Ar.)

Er. 1. Topuk kemiği, aşık kemiği anlamında. 2. (Mecazen): Şeref, şan, onur anlamında kullanılır. 3. Kab b. Züheyr (Vll.yy.): Sahabedendir. Rasulullah için okuduğu Kaside-i Bürde çok meşhurdur. Birçok dillere çevirisi yapıldı.

KABİL: (Ar.)

Er. 1. Olabilir, mümkün. 2. Cins, soy, sınıf, tür, çeşit. -Hz. Âdemin büyük oğlu olup kardeşi Habili öldürmüş ve yeryüzünde ilk kan döken insan olmuştur.