İsimler Sözlüğü

KÂHTA: (Tür.)

Er. - Fırat nehri kollarından birinin adı, Malatyada aynı isimle yerleşim bölgesi vardır.

KÂHYA: (Fars.)

Er. 1. Efendi, emir. 2. Ev sahibi, aile reisi. 3. Çiftlik yöneticisi.

KAİD: (Ar.)

Er. 1. Rehber kumandan. 2. Atlan yedekte götüren. 3. Oturan, ikamet eden.

KAİDE: (Ar.)

Ka. 1. Oturan. 2. Temel, esas. 3. Başkent.

KAİM: (Ar.)

Er. 1. Duran, ayakta duran. 2. Bir şeyi yapan icra eden. 3. Allahın emrini ifa eden.

KAİME: (Ar.)

Ka. 1. (bkz. Kaim). 2. Türklerde kağıt para manasına gelmektedir.

KÂİNAT: (Ar.)

Er. 1. Var olanların hepsi. Yaratıklar. Yer gök. - (bkz. Evren).

KALAGAY: (Tür.)

Er. - Al, kırmızı renk.

KALENDER: (Fars.)

Er. 1. Dünyadan elini eteğini çekip başı boş dolaşan. 2. Alçak gönüllü, gurur ve kibirden uzak, üstüne başına dikkat etmeyen bulduğu ile yetinen kimse.

KALGAY: (Tür.)

Er. 1. İzci kumandanı. 2. Kırım hanlığında veliahta verilen unvan.

KALHAN: (Tür.)

Er. 1. (bkz. Kalgay). 2. Kahramanoğullarının han soyundan, ceddi de Kalhan adını taşımaktadır.